PREZENTACJE :: Podskórne przerwania ścięgna piętowego (Achillesa)

Ścięgno piętowe (Achillesa)

Podskórne przerwania ścięgna piętowego (Achillesa)
- patomechanika, leczenie, usprawnianie

Etiopatogeneza przerwań ścięgna piętowego

Czynniki sprzyjające uszkodzeniom ścięgna piętowego:

Przerwanie ścięgna piętowego wielokrotnie stwierdzano jako schorzenie wtórne, mogące towarzyszyć rzeżączce, kile, gruźlicy, schorzeniom serca, nerek. Arner i Lindholm (1959) na podstawie zmian histopatologicznych w wycinkach pobranych w ciągu 24 godzin od zerwania wykazali zmiany zwyrodnieniowe - „zdrowe ścięgno nie ulega przerwaniu”. Warstwa podstawowa naczyń kapilarnych była pogrubiała, liczba jąder komórkowych zmniejszona, jądra zmienione kariolytycznie. Histochemicznie obraz zdegenerowanej tkanki ścięgnistej charakteryzuje się występowaniem kwaśnych mukopolisacharydów i brakiem włókien elastycznych.

Cummins zwrócił uwagę na fakt wynikający z rozwoju onto- i filogenetycznego ścięgna, iż włókna obu brzuśców mięśnia dwubrzuścowego oraz mięśnia płaszczkowatego nie przebiegają równolegle do guza piętowego, lecz ulegają rotacji i skrzyżowaniu. W miejscu skrzyżowania włókien 2-5 cm nad guzem piętowym ścięgno jest najsłabsze, zaś włókna ułożone są najgęściej. W miejscu tym najłatwiej dochodzi do uszkodzeń. Wraz z rozwojem zmian zwyrodnieniowych wzrasta ciśnienie śródścięgniste i przerasta adaptacyjnie błona wewnętrzna naczyń tętniczych. Powstałe w ten sposób zwężenie przekroju naczynia upośledza ukrwienie.

Barfred (1971) wykazał, że ścięgno jest bardziej podatne na zerwanie po forsownym wysiłku lub po długotrwałym unieruchomieniu. Sculco i Inglis (1976) wysunęli koncepcję zaburzenia procesów hamowania proprioceptywnego upośledzającego ochronę ścięgna przed nadrozciągnięciem przez gwałtowny skurcz mm. łydki. Przy obciążeniach siłowo-szybkościowych (np. u sprinterów na 400m) zmniejszenie elastyczności ścięgna trwa około pół godziny po wysiłku, zaś w obciążeniach wytrzymałościowych (np. po biegu na 3000m) nawet godzinę. Prawdopodobnym powodem tych zmian jest poronny zespół przedziałów powięziowych w tylnym przedziale powięziowym goleni.

- 18 -

Etiopatogeneza przerwań ścięgna piętowego.

dr n. med. Robert Świerczyński

Konsultacje w zakresie ortopedii
i traumatologii sportowej oraz medycyny sportowej. Poradnia leczenia urazów sportowych, poradnia wad postawy i zaburzeń okresu dorastania oraz poradnia podiatryczna (leczenia
problemów stóp).

Jeśli mają Państwo pytania lub oczekują porady chętnie odpowiem na listy.
S E R D E C Z N I E Z A P R A S Z A M !
Pytania proszę kierować na adres
poczty elektronicznej
PORADNI INTERNETOWEJ ZdroweMiasto.PL

Absolwent Akademii Medycznej w Warszawie (1988), wieloletni asystent Kliniki Ortopedycznej prof. A. Dziaka w Warszawie. Lekarz ortopeda z drugim stopniem specjalizacji w zakresie medycyny sportowej, ortopedii i traumatologii.
Specjalizuje się w diagnostyce i leczeniu urazów sportowych, operacyjnej korekcji deformacji paluchów koślawych (MORO), doleczanych metodą bezgipsową,
artroskopowej rekonstrukcji więzadeł stawu kolanowego, skokowego i ramiennego.
Uczestnik wielu kongresów i kursów w kraju i za granicą. Członek ISAKOS (International Society of Arthroscopy, Knee Suergery and Orthopaedic Sports Medicine), ESSKA (European Society of Sports Traumatology, Knee Surgery and Arthroscopy), AOFAS (American Orthopaedic of Foot and Ankle Society), PTTS (Polskie Towarzystwo Traumatologii Sportowej), PTMS (Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej).
Wykładowca dla studentów i lekarzy szczególnie w dziedzinie patologii ścięgna Achillesa, stawu skokowego, artroskopowej, rekonstrukcyjnej chirurgii stawów. Autor licznych prac naukowych. Współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Traumatologii Sportowej.

Ostatnia aktualizacja: roku
Copyright © dr n. med. Robert Świerczyński	&
	projekt & wykonanie piotrK 2003 PERITUS Bydgoszcz, ul. Warszawska 15/1 tel.: (52) 345 67 61 lub (52) 325 46 30, kom. 602 704 115